Εμβολιασμός

Το πιο σημαντικό μέτρο πρόληψης της γρίπης και της Πνευμονιοκοκκικής  Νόσου (πνευμονία από str. Pneumoniae) είναι ο έγκαιρος εμβολιασμός.
Ο εμβολιασμός εναντίον του ιού της γρίππης πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου- Νοεμβρίου. Μία δόση του εμβολίου αρκεί, καθώς η επανάληψη της δόσης έχει φανεί ότι δεν βελτιώνει την ανοσία. Το εμβόλιο θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο γιατί οι ιοί της γρίπης μεταλλάσσονται συνεχώς και συνεπώς αλλάζουν τα στελέχη που περιέχουν τα εμβόλια.

Ο αντιγριπικός εμβολιασμός πρέπει να γίνεται σε άτομα που ανήκουν στις λεγόμενες ομάδες υψηλού κινδύνου. Αυτές είναι:

1. Άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω.

2. Εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας (ιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό και λοιποί εργαζόμενοι).

3. Παιδιά και ενήλικες που παρουσιάζουν ένα ή περισσότερους από τους παρακάτω επιβαρυντικούς παράγοντες ή χρόνια νοσήματα

  • Άσθμα ή άλλες χρόνιες πνευμονοπάθειες
  • Καρδιαγγειακή νόσο
  • Ανοσοκαταστολή (κληρονομική ή επίκτητη εξαιτίας νοσήματος ή θεραπείας).
  • Μεταμόσχευση οργάνων
  • Δρεπανοκυτταρική νόσο (και άλλες αιμοσφαιρινοπάθειες)
  • Σακχαρώδη διαβήτη ή άλλο χρόνιο μεταβολικό νόσημα
  • Χρόνια νεφροπάθεια
  • Νευρομυϊκά νοσήματα

4.Έγκυες β΄ και γ΄ τριμήνου

5. Παιδιά που λαμβάνουν μακροχρόνια ασπιρίνη (π.χ. παιδιά με νόσο Kawasaki, ρευματοειδή αρθρίτιδα κ.ά.), για τον πιθανό κίνδυνο εμφάνισης συνδρόμου Reye μετά από γρίπη

6. Άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή με παιδιά

7. Οι κλειστοί πληθυσμοί (προσωπικό και εσωτερικοί σπουδαστές γυμνασίων-λυκείων, στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών, ειδικών σχολείων ή σχολών, τρόφιμοι και προσωπικό ιδρυμάτων κ.ά.)

Πνευμονιοκοκκική νόσος

Η πνευμονιοκοκκική νόσος προκαλείται από ένα βακτήριο, τον πνευμονιόκοκκο ( Streptococcus pneumoniae)που αποτελεί μία από τις πιο συχνές αιτίες σοβαρών λοιμώξεων. Προσβάλλει κυρίως μικρά παιδιά αλλά και ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Ο παθογόνος αυτός μικροοργανισμός μεταφέρεται μέσω μολυσμένων σταγονιδίων και προσκολλάται στους βλεννογόνους της μύτης και του φάρυγγα πολλών ανθρώπων, χωρίς να προκαλεί συμπτώματα (φορείς).
Μπορεί να εκδηλωθεί με πολλές μορφές όπως:

  • Πνευμονία
  • Μηνιγγίτιδα
  • Σηψαιμία
  • Οξεία Μέση Ωτίτιδα (κυρίως στα μικρά παιδιά)
  • Παραρρινοκολπίτιδα

Στις ομάδες υψηλού κινδύνου με μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν ανήκουν:

  • Παιδιά ηλικίας < 5 ετών και ενήλικες > 50 ετών
  • Παιδιά, έφηβοι και ενήλικες που παρουσιάζουν έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω επιβαρυντικούς παράγοντες ή χρόνια νοσήματα:

-Συγγενείς ανεπάρκειες (κυρίως έλλειψη της lgG2)
-Ανοσοκαταστολή (κληρονομική ή επίκτητη)
-δρεπανοκυτταρική νόσο
– υπερσπληνισμό, σπληνεκτομή
-Νεφρωσικό σύνδρομο ή χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
-Σακχαρώδη διαβήτη ή άλλο χρόνιο μεταβολικό νόσημα
-Καρδιαγγειακή νόσο
-Χρόνιες πνευμονοπάθειες
– καπνιστές

Κοινοποιήστε στο ...

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.